شربت گیاهی تیمیان که مظفرالدین شاه برای درمان بیماری اش از آن استفاده می کرد

آویشن یکی از پرمصرف ترین شربت گیاهی تیمیان است. از گل، برگ و روغن آن به عنوان دارو در این شربت ها استفاده می شود. گاهی از آویشن همراه با گیاهان دیگر استفاده می شود.

شربت گیاهی آویشن از طریق دهان برای برونشیت، سیاه سرفه، گلودرد، قولنج، آرتریت، ناراحتی معده، درد معده (گاستریت)، اسهال، شب ادراری، اختلال حرکتی در کودکان (دیسپراکسی)، گاز روده (نفخ)، عفونت کرم انگلی مصرف می شود.

اختلالات پوستی همچنین برای افزایش جریان ادرار (به عنوان مدر)، ضد عفونی کننده ادرار و به عنوان محرک اشتها استفاده می شود. برخی افراد آویشن را مستقیماً روی پوست برای گرفتگی صدا (حنجره)، تورم لوزه ها (لوزه ها)، درد دهان و بوی بد دهان می مالند.

شربت گیاهی تیمیان آویشن به عنوان یک قاتل میکروب در دهانشویه ها و لمینت ها استفاده می شود. همچنین برای درمان طاسی روی پوست سر و برای مبارزه با عفونت های باکتریایی و قارچی روی گوش ها استفاده می شود.

شربت گیاهی تیمیان

تیمول، یکی از مواد شیمیایی موجود در آویشن، همراه با ماده شیمیایی دیگر، کلرهگزیدین، به عنوان لاک دندان برای جلوگیری از پوسیدگی دندان استفاده می شود.

در غذاها از آویشن به عنوان طعم دهنده استفاده می شود. در تولید از روغن آویشن قرمز در عطر استفاده می شود. همچنین در صابون ها، لوازم آرایشی و بهداشتی و خمیر دندان استفاده می شود.

آویشن حاوی مواد شیمیایی است که ممکن است به عفونت های باکتریایی و قارچی و تحریکات جزئی کمک کند. همچنین ممکن است اسپاسم عضلات صاف مانند سرفه را تسکین دهد.

اگرچه شربت های گیاهی به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند و تصور می شود که ایمن هستند، اما به طور بالقوه می توانند سمی باشند.

در مواردی که مسمومیت ناشی از گیاهان دارویی گزارش شده است، معمولاً به دلیل شناسایی اشتباه گیاهان در شکلی که به فروش می رسد یا تهیه و تجویز نادرست توسط پرسنل آموزش ناکافی بوده است.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.