تاریخچه فرش 500 شانه نگین مشهد بیش از صد سال است و از این رو طبیعتا دوره های رونق و افول قالی بافی وجود داشته است. از زمان های قدیم مردم خانه های خود را با فرش تزئین می کردند.
پارچه های بافتنی ساده، دست بافت و متراکم نه تنها به اهداف تزئینی خدمت می کردند، بلکه به ثروت صاحبان نیز شهادت می دادند و مهمتر از همه، آنها به عنوان یک راه مطمئن برای محافظت از سرما عمل می کردند.
اولین نقاشی های بافته شده با تکنیک فرش به قرن 16-11 قبل از میلاد باز می گردد. ه. تصاویر آنها در مقبره Thutmose IV، عصر پادشاهی جدید، پیدا شد.
نقاشی دیواری یافت شده در بنی حسن (قرن X قبل از میلاد) قدیمی ترین تصویر تاریخ را از فرآیند ساخت فرش پنهان کرده است. قدیمی ترین فرش پرز باقی مانده در قرن پنجم قبل از میلاد ساخته شد.
قبل از میلاد مسیح باستان شناسان آن را در تپه معروف پازیریک در آلتای کشف کردند و اکنون در ارمیتاژ نگهداری می شود. محل ایجاد فرش محل بحث است.
تقریباً به طور قطع در آسیای مرکزی یا غربی ایجاد شده است. یکی از مکان های ممکن، ارمنستان نام دارد[1][2]. فرش پازیریک با تزیینات لاکونیک با عناصر انسانی و زئومورفیک برجسته (سواران سواره) تزئین شده است.
این نوع پوشش نه تنها به عنوان تزئین، بلکه به عنوان نگهبان اطلاعات ارزشمند نیز عمل می کند. اغلب می توان فرش را مانند یک کتاب خواند. با نگهداری مناسب، فرش ها می توانند صدها یا حتی هزاران سال زنده بمانند.
در فرهنگ مردم عشایر، فرش ها به رسمیت شناخته شدند و به طور گسترده در محل زندگی قبایل ساکن در خانه های سبک، یورت ها گسترش یافتند. تولد فرش در میان مردم عشایر به دلیل شیوه زندگی آنها بود – آب و هوای شدید قاره ای.
اسلام که تصویر مخلوقات زنده خدا را ممنوع کرده بود، قوانین سخت و زاهدانه خود را دیکته کرد: پرندگان، شترها، اسب ها از فرش ها ناپدید شدند.
اسلام دین غالب در شرق شد و زیورآلات فرش به زبان نمادها و انتزاعات صحبت کردند و به بیان بافته شده قرآن تبدیل شدند. بنابراین، فرش ایرانی برای یک مبتدی، کتابی است درباره ساختار جهان هستی. رنگ فرش نیز می تواند خیلی چیزها را بگوید.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.