سولفات باریم در یک مخلوط مصنوعی آب دریا متبلور شد که برای بازتاب بهتر شرایط اقیانوس انتخاب شد.
آب دریا مصنوعی حاوی یون های تک ظرفیتی، منیزیم، استرانسیوم و کلسیم و همچنین بی کربنات و اسید بوریک بود.
باریت کریستال به عنوان سرامیک ترمز خودرو کاربرد دارد.
مشخص شد که ذرات دندریتی و الماسی شکل هر دو تشکیل می شوند.
پارامترهای اصلی مؤثر بر تشکیل ذرات دندریتیک، شاخص اشباع و نسبت یون بودند، اما اثر هم افزایی قابل توجهی با سایر یون های موجود نیز وجود داشت.
ذرات الماس شکل بعداً با شاخص اشباع کمتری تشکیل شدند.
نرخ هسته در آب دریا مصنوعی بالاتر از حد انتظار بر اساس نسبت یون است.
این احتمالاً به این دلیل است که یون‌های دو ظرفیتی با کاهش انرژی آزاد سطح، نرخ هسته‌زایی بالاتری را القا می‌کنند.
مشخص شد که استرانسیوم یون غالب جایگزین باریم است و مقداری جایگزینی کلسیم نیز وجود دارد.
در نهایت، حضور سیلیکات به نظر می‌رسد که ذرات دندریتی را با نسبت ابعاد بزرگ‌تر و ناخالصی‌های بیشتری تشکیل می‌دهد اما تاثیرات دیگر کمی دارد.
عدم تغییر در نرخ هسته‌زایی همگن از یک فرضیه هسته‌زایی ناهمگن پشتیبانی می‌کند.
سیستم ترمز
دیسک های ترمز سرامیکی بخشی جدایی ناپذیر از سیستم ترمز کلی هستند. بدون آنها، کاهش سرعت غیرممکن است.
درک نحوه عملکرد این سیستم بسیار مهم است.
در حالی که همه ما می دانیم چگونه ترمز کنیم، بسیاری از ما نمی دانیم وقتی روی پدال ترمز می گذاریم واقعا چه اتفاقی می افتد.
ترمز هیدرولیک
اعمال فشار بر روی پدال ترمز باعث کاهش سرعت خودرو و یا حتی توقف کامل آن می شود.
اما چگونه چنین ژست بی خطری می تواند چیزی به بزرگی و سنگینی یک ماشین را کند کند؟ چگونه دومی می تواند نیروی پای شما را به چرخ ها منتقل کند؟
در ترمز هیدرولیک، نیروی مکانیکی وارد شده توسط راننده به لطف عنصری که به عنوان خانه اصلی سیستم در نظر گرفته می شود، به فشار هیدرولیک تبدیل می شود: سیلندر اصلی.
سپس این فشار به کالیپر و لنت ترمز وارد می شود که با دیسک تماس پیدا می کند.
این دیسک یکپارچه با چرخ است، مقاومت چرخش دومی را کاهش می دهد. و خودرو ترمز می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.