آشنایی با تاریخچه زغال چوب

زغال چوب برای اولین بار چگونه ساخته شد؟

مردم از حدود 4000 سال قبل از میلاد مسیح زغال چوب می ساختند.

در زمان‌های قدیم، چوب‌ها را در مقادیر کم روی هم انباشته می‌کردند، آتش می‌زدند و سپس با خاک پوشانده می‌شد تا از سوختن طولانی و آهسته با اکسیژن بسیار کم اطمینان حاصل شود.

همانطور که جوامع تکامل یافتند و پیشرفت کردند، زغال چوب نقش مهمی را ایفا کرد خصوصا زغال چوب روسی ارزان قیمت – برای نوشتن و طراحی، و همچنین ذوب فلزات، ایجاد شیشه و به عنوان یک جزء مهم باروت اولیه استفاده می شد.

به همه این دلایل، تولید زغال چوب در طول تاریخ اخیر بسیار مهم بوده است. از آنجایی که هر روستا به زغال چوب نیاز داشت، زغال‌سوزها در سطح محلی زغال چوب ایجاد کردند و به آرامی روش‌های تولید خود را بهبود بخشیدند.

توده‌های زغال چوب به‌خوبی در کوره‌های تپه‌های خاکی روی هم چیده می‌شدند و زغال‌سوزها اغلب در خانه‌های کوچک و ابتدایی زندگی می‌کردند که در کنار توده‌هایشان ساخته می‌شدند که به «کلبه‌های زغالی» معروف بودند.

کوره های تپه خاکی کارآمدتر از کوره های گودال اولیه بودند که در آن زغال چوب زیر سطح زمین سوزانده می شد. با این حال، از آنجایی که فرآیند کربن‌سازی بسیار طولانی است و نیاز به توجه مداوم در طی ده روز یا بیشتر دارد، کوره‌ها و تولید زغال چوب بعداً با افزودن دودکش‌ها برای کنترل بهتر هوا بهبود یافتند.

در سال‌های بعد، کوره‌های آجرپزی توسعه یافتند و به دنبال آن کوره‌های فولادی به وجود آمدند که حتی چوب‌های بی‌کیفیت را نیز کربنیزه می‌کردند. امروزه زغال چوب به عنوان یک فرآیند صنعتی با استفاده از کوره های فلزی استوانه ای عمودی تولید می شود.

این چوب‌ها را در دمای حدود 1470 درجه فارنهایت کربن می‌کنند و تمام گازهای تولید شده توسط شعله‌ها از بین می‌روند تا هوا یا خاک را آلوده نکنند.

واقعاً در ذغال شما چیست؟

مگر اینکه زغال چوب سخت خالص یا بریکت های 100% چوب سخت را انتخاب کرده باشید، این احتمال وجود دارد که زغال چوب شما حاوی مواد افزودنی خاصی باشد.

اینها برای بهبود عملکرد سوزاندن، و در مورد بریکت ها، به عنوان عوامل اتصال اضافه می شوند.

در اینجا چیزی است که ممکن است در ذغال شما وجود داشته باشد.

زغال ایران

مواد سوخت حرارتی – این همان چیزی است که زغال چوب شما را تشکیل می دهد، معمولاً چوب است، اما می تواند از ترکیبی از مواد از جمله زیست توده طبیعی نیز ساخته شود. این می تواند شامل پوست آجیل، پوست نارگیل، ذغال سنگ نارس، کاغذ و پوست درخت باشد.
مواد اتصال دهنده – اگر از بریکت استفاده می کنید، کلاسورها باید شکل خود را به آنها بدهند. عوامل اتصال رایج مورد استفاده در بریکت های زغال چوب عبارتند از نشاسته، ملاس و سیلیکات سدیم.
بوراکس – بوراکس یا بورات سدیم ممکن است به بریکت‌های زغال چوب گردو اضافه شود تا راحت‌تر از قالب خارج شوند.
سنگ آهک – بریکت های زغال سنگ ممکن است شامل سنگ آهک به عنوان رنگ خاکستر نیز باشند.
نیترات سدیم – زغال سنگ ممکن است نیترات سدیم را برای بهبود سوختن اضافه کند. نیترات ها اکسیدان هستند، بنابراین در هنگام گرم شدن، اکسیژن ایجاد می کنند، که سرعت سوختن زغال چوب شما را تسریع می کند.