زیرا 4 نوامبر روز ملی آب نبات است.
آبنبات جرقه ای قدیمی یکی از محبوب ترین و جالب ترین آبنبات ها است.
این خوراکی های شیرین و ترش از دوران کودکی میان وعده مورد علاقه ما بوده است.
آب نبات‌ها چه سفت، جویدنی، طعم‌دار میوه‌ها و یا به نوعی غذای «ذوب شده در دهان نه در دست شما» باشند، همیشه منبع شادی و با افزایش سن، نوستالژی بوده است.
داستان آب نبات از هند شروع می شود.
بین قرن‌های ششم و چهارم قبل از میلاد، ایرانی‌ها و یونانی‌ها دریافتند که مردم هند به‌عنوان نی‌هایی دارند که بدون زنبور عسل درست می‌کنند.
این نی ها در واقع نیشکر بودند که بومی آسیای جنوب شرقی است.
هندی‌های باستان آب نیشکر را می‌جوشانند و آن را به تکه‌های شکر تبدیل می‌کردند که به آن «خاندا» می‌گفتند.
قبل از اینکه نیشکر در خارج از آسیا اهلی شود، در چین باستان، خاورمیانه، مصر، یونان و روم از عسل برای پوشاندن میوه‌ها و گل‌ها استفاده می‌شد که آنها را حفظ کرده و به شکلی از آب نبات تبدیل می‌کرد.
قبل از انقلاب صنعتی، آب نبات به عنوان دارو برای آرام کردن دستگاه گوارش یا خنک کردن گلو استفاده می شد.
در قرون وسطی، آب نبات بیشتر توسط ثروتمندان مصرف می شد و از شکر و ادویه برای کمک به مشکلات گوارشی درست می شد که بسیار رایج بود، زیرا غذا نه تازه بود و نه متعادل.
آب نبات اولین بار در قرن 18 از فرانسه و بریتانیا به آمریکا آمد.
تعداد بسیار کمی از مستعمره نشینان در کار شکر مهارت داشتند، به این معنی که فقط ثروتمندان می توانستند از این خوراکی های جدید لذت ببرند.
در دهه 1830، زمانی که انقلاب صنعتی در اوج بود، پیشرفت‌های تکنولوژیکی به آب نبات‌ها امکان دسترسی به آب‌نبات‌ها را بیش از ثروتمندان، از جمله یک بازار جدید به‌ویژه برای کودکان، داد.
در حالی که برخی از کارگران صنعتگر قند باقی مانده بودند، شیرینی‌فروشی‌ها در حال تبدیل شدن به یک کالای اصلی آمریکایی بودند، به ویژه در زندگی کودکان در سراسر کشور.
آب نبات پنی اولین چیزی بود که یک کودک پول خود را برای آن خرج می کرد و صاحبان فروشگاه های شیرینی برای ادامه فعالیت آنها بیشتر به تجارت کودکان و خانواده ها متکی بودند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.